Османов Артур (Садовская ОШ 6 кл.)

КЪАРТБАБАМНЫНЪ ХАТЫРЛАВЛАРЫ

                                            

Къартбабамнынъ хатырлавлары

      Меним адым Артур, Сейтлер районынынъ Садовое коюндеки мектепнинъ 6 миллий сыныфында  окъуйым. Оджамыз бизге вазифе берди: кимде эвде къыйметли эшьялар,  бельки мектюплер, фотокарточкалар  олса, кетиринъиз. Къартбабамдан сорагъанда, о манъа бир меракълы ресимни берди. Онда бир группа адамлар арасында  Советлер бирлигининъ эки дефа къараманы , белли учуджы-сынавджы Аметхан Султан бир группа адамлар арасында ресимге тюшкен. Оларнынъ арасында меним къартбабам да бар.

Аметхан Султан адамлар арасында.

Къартбабамнынъ ады Каралиев Рауф Валиевич, 1936 сенеси дюньягъа кельди, догъма Тувакъ  коюнден (шимди Рыбачье).  Халкъымызнынъ башына тюшкен сюргюнликни  корьди ве озю де огърады. Озьбекстанда Андижан областынынъ Нефтепром деген къасабасында  яшады ве чалышты. О, пек чокъ малюматлар биле, манъа олар акъкъында айтмагъа севе. Бир ресимнинъ тарихи мени пек меракъландырды, онынъ ичюн буюк авесликнен къартбабамнынъ хатырлавларыны динълемеге азырландым.

      

  Бу вакъиа 1970 сенесининъ сентябрь айында олды, тамам памукъ джыйылгъан вакъыт. Нефтепромда яшагъан къырымтатарлар  арасында бойле бир хабер даркъады: Аметхан Андижангъа кельди. О вакъыт Андижанда 2 аэродром бар эди: арбий ве граждан. Арбий аэродромына Аметхан арбий самолёт кетирген экен. Бу хаберни эшитип, Салим агъа деген адам бизлерге теклифнен чыкъты: «Достлар, бакъынъыз, бизим къараманымыз Москвадан  Андижангъа кельди, насыл этип онен корюшейик экен?».  Аметхан бизлер ичюн эфсане эди. О, акъкъында чокъ эшиткен эдик, амма тирилейин корьгенимиз ёкъ. Эпимиз бир къараргъа кельдик: мытлакъа онен корюшмек керек. Машина тапып, Аметханны алып кельмеге бир къач адам кетти. Нефтепром адамлары  тез вакъытта топлашып,  азырлыкъны башладылар: бир къой сойып, балабан софра донатып, бизим къараманымызны сыйладылар. Амет ойле бир инсаниетли киши ки, ич бир вакъыт озюни макътамай эди, халкъынен гъурарлана ве ярдым этмеге арекет эте эди. Шу корюшювден хатире оларакъ ресимге чыкътыкъ.

Аметхан янындаки адам - къартбабам.

 

  Субет арасында Къырым  акъкъында да лаф чыкъты, амма пек мукъайтлыкъ керек эди. Корюшювден эпимиз мемнюн къалдыкъ. Сагълыкълашкъанда, Аметхан бизлерни Москвагъа чагъырды, онынъ догъгъанына 50 йыл оладжакъ эди. Бу – юбилей. Учуджыгъа истифагъа чыкъмакъ мумкюн эди. Чокъусы адамлар онъа бойле япмакъны теклиф эттилер. Куньлер кечти. Октябрь 25 –инде онынъ юбилейи оладжакъ эди. Намангъан, Андижан областларынынъ къырымтатарлары бирлешип, оны хайырламакъ ичюн акъча джыйып башладыкъ.  О вакъытлары 18 бинъ кумюш топланды. Учуджыгъа самолё т макетини  ясамагъа къарагъа келинди. Бу макетни алтындан яптырдылар. Бир къач векиль Москвагъа ёл алды. Андаки бир рестораннынъ ичинде 70-ке якъын адам топланды. Эр кес Аметханны тебрикледи. Биз эпимиз бу улу адамнен гъурурланып къайттыкъ. 

     Аметхан бизим къасабамызнынъ сакини Байбугъановлар аилесине оларнынъ огълу учуджы олмасына себепчи олгъан эди. Шу учуджы, бильгениме коре,  шимди Акъмесджитте яшай.

         Къартбабамнынъ Аметхан акъкъында бильгенлерини, окъугъанларыны саатларнен динълемеге мумкюн. Мен озь къартбабамнен гъурурланам.

___________________________________________________

  Работу выполнил:

                                                          Османов Артур Заитович,

                                         ученик 6 класса

                                                                 Садовской ОШ I-III ступеней,

                                02.06.2001,

                                                                   с. Садовое, ул. Октябрьская, 48

                                                   Руководитель работы:

                                                                     Закирова майре Зинобадиновна,

                                                            учитель крымскотатрского

                                                 языка и литературы

                                     

с. Садовое, 2013 г.